بررسی رابطه هوش هیجانی و پیشرفت تحصیلی در دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز

مقدمه: امروزه هوش هیجانی به عنوان یک موضوع جدید در بسیاری از علوم، به خصوص مدیریت و آموزش مطرح شده و رابطه آن با متغیرهای مختلفی مورد بررسی قرار گرفته است. با توجه به اهمیت و نقش هوش هیجانی در موفقیت تحصیلی دانشجویان، این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین هوش هیجانی و موفقیت تحصیلی در دانشجویان پزشکی شیراز انجام گرفته است.مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع توصیفی تحلیلی و مقطعی در دانشجویان پزشکی می باشد. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان پزشکی شیراز و نمونه شامل 100 نفر از آنان بوده است که به شیوه تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه هوش هیجانی بردبری که شامل چهار بعد (خودآگاهی، خودمدیریتی، آگاهی اجتماعی و مدیریت ارتباطی) است، بود. پایایی این پرسشنامه، توسط گنجی با استفاده از آلفای کرونباخ، 88% تعیین شد. روایی آن نیز توسط اساتید این حوزه تأیید گردید. همچنین شاخص پیشرفت تحصیلی، معدل کل دانشجویان پزشکی بود. جهت تجزیه و تحلیل نتایج از آزمون های آماری توصیفی، تی مستقل و تحلیل واریانس در نرم افزار spss نسخه 14 استفاده گردید.نتایج: باتوجه به یافته های پژوهش، میانگین نمره هوش هیجانی 04/1±37/16 بود که باتوجه به دامنه نمرات هوش هیجانی (103-1)، نمره هوش هیجانی پایین می باشد. همچنین بین نمره هوش هیجانی و ابعاد آن با نمره پیشرفت تحصیلی تفاوت معناداری وجود ندارد (949/0p=). نتیجه گیری: مطالعه نشان داد هوش هیجانی دانشجویان پزشکی بالا نیست. فقدان ارتباط معنادار بین هوش هیجانی و پیشرفت تحصیلی، ممکن است به دلیل نوع آزمون گرفته شده از دانشجویان باشد که اساساً عمق یادگیری را نمی سنجد بلکه آنچه را که دانشجویان حفظ کرده اند، می سنجد.